زوال عقل فراتر از اصول اولیه

"زوال عقل" اصطلاحی کلی است که دشواری های شخص در استدلال ، استدلال و حافظه را در بر می گیرد.

زوال عقل بخشی از پیری طبیعی نیست. این بیماری است که می تواند زمینه های مختلف زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد ، از جمله:

حافظه
تمرکز
فكر كردن
آزمایش
رفتار - اخلاق
علل زوال عقل
زوال عقل می تواند توسط تعدادی از بیماری های مختلف مغزی ایجاد شود. می توانیم آنها را به صورت زیر لیست کنیم:

بیماری آلزایمر
بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است. در حدود 60 تا 80 درصد از کل موارد زوال عقل دیده می شود. اگرچه هنوز علت دقیق یا چگونگی بروز آن مشخص نیست ، اما شناخته شده است که این بیماری باعث ایجاد برخی تغییرات متمایز در مغز می شود. این تغییرات شامل تجمع پروتئینی به نام "بتا آمیلوئید" در قسمتهای مهم مغز (پلاک) ، از دست دادن سلولهای عصبی و توده های نامنظم فیبرهای پروتئینی (اینها به نام "گره های عصبی الیافی" شناخته می شوند) درون سلولهای مغز است. .

دمانس عروقی
کاهش جریان خون به برخی از قسمت های مغز آسیب می رساند. این اتفاق می تواند هنگامی رخ دهد که رگ های خونی مغز با لخته خون یا رسوبات چربی مسدود شده باشد. این نوع زوال عقل بیشتر در افرادی که سکته کرده اند یا در معرض سکته مغزی قرار دارند ، به خصوص در افرادی که مدت طولانی فشار خون و دیابت دارند ، بیشتر دیده می شود.

زوال عقل با بدن لوئی
دمانس با اجسام لوئی نوعی زوال عقل است که در اثر ساختارهای غیرطبیعی پروتئین ("اجسام لوئی") در سلولهای مغز ایجاد می شود. این علائم مشخصه بیماری پارکینسون مانند لرزش و مشکل در حرکت طبیعی را ایجاد می کند.

زوال عقل در بیماری پارکینسون
زوال عقل همچنین می تواند در طی بیماری پارکینسون رخ دهد و علائمی بسیار شبیه زوال عقل با بدن لوئی دارد.

فراموشی پیشانی گیجگاهی
مانند بیماری آلزایمر ، زوال عقل پیش از دماغ باعث از بین رفتن سلول های عصبی در مغز می شود. با این حال ، زوال عقل پیش از دماغ لوب های پیشانی و گیجگاهی مغز را هدف قرار می دهد.

علائم زوال عقل
زوال عقل می تواند در حافظه ، زبان ، استدلال و قضاوت مشکل ایجاد کند ، اما علائم اغلب از فردی به فرد دیگر و با گذشت زمان متفاوت است.

از آنجا که بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است و با علائمی که در سایر انواع زوال عقل دیده می شود ، مشترک است ، بخشهای زیر به علائم بیماری آلزایمر می پردازند.

آیا کاهش حافظه طبیعی است؟

البته ، با افزایش سن ، احساس برخی از مشکلات حافظه امری طبیعی است و این فقط مربوط به پیری است ، نه زوال عقل پیش رونده. مشکلات موقتی در به خاطر سپردن حتی اسامی بسیار آشنا کاملاً رایج است. با افزایش سن ، پردازش و یادگیری اطلاعات جدید با کندتر و دشوارتر یک شکایت رایج است.

با این حال ، هنگامی که علائم اختلال حافظه با اثرات جزئی عملکردی در محل کار یا خانه همراه باشد و فرد در برخی آزمایشات حافظه دارای اختلالات خفیف باشد ، این اختلال شناخت خفیف (MCI) نامیده می شود. از آنجا که اختلال خفیف شناختی می تواند با گذشت زمان به زوال عقل پیشرفت کند ، افراد مبتلا به این بیماری نیاز به ارزیابی دقیق تر و نظارت دقیق تر نسبت به علائم کاهش عملکرد دارند.

اولین تغییرات

اولین علائم بیماری آلزایمر به تدریج پیشرفت می کند و اغلب مشخص نیست. بسیاری از افراد و خانواده هایشان ابتدا به یاد آوردن وقایع یا اطلاعات اخیر دچار مشکل می شوند. این امر معمولاً به عنوان تمایل به تکرار داستان یا س questionsال یا خواستار تکرار اطلاعات به منظور یادآوری آنها رخ می دهد. اگر متوجه شدید که به یکی از اعضای بزرگتر خانواده یا دوست خود می گویید: "من این را قبلاً به تو گفتم" یا "این را بیش از یک بار به من گفتی" ، ممکن است به بیماری آلزایمر مشکوک شوید. سایر تغییرات ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشد:

گیجی
مشکلات زبان (به عنوان مثال پیدا نکردن کلمات مناسب برای اشیا)
مشکل در تمرکز و استدلال
مسائل مربوط به مشاغلی مانند پرداخت قبض
گم شدن در یک مکان آشنا
پیشرفت

با پیشرفت بیماری آلزایمر ، توانایی تفکر فرد همچنان رو به زوال است و ممکن است هر یا تمام تغییراتی که در بالا ذکر شده نگران کننده تر باشد. همچنین ، علائم شخصیتی و رفتاری می تواند کاملاً آزار دهنده باشد. می توانیم آنها را به صورت زیر لیست کنیم:

افزایش عصبانیت یا خصومت ، گاهی رفتارهای پرخاشگرانه ، یا برخی افراد افسرده می شوند یا علاقه چندانی به محیط خود نشان نمی دهند
مشکلات خواب
توهم و یا توهم
کم شده

نیاز به کمک در کارهای اساسی (مانند پخت و پز ، استحمام و پانسمان)
بی اختیاری (مشکل در کنترل مثانه و / یا روده)
برخی از توصیه های کلی برای مراقبین بیماران مبتلا به زوال عقل
هرچه اطلاعات بیشتری درباره ماهیت زوال عقل داشته باشید ، در ایجاد استراتژی هایی برای مدیریت علائم رفتاری موثرتر خواهید بود.
نگرانی های خود را با فرد مبتلا به زوال عقل در میان بگذارید. وقتی سطح زوال عقل فرد خفیف تا متوسط باشد ، فرد می تواند در مدیریت مشکل خود نیز مشارکت کند. می توانید ناراحتی ها و نگرانی های خود را با یکدیگر در میان بگذارید. با هم می توانید کمکهای حافظه ای طراحی کنید تا به او در استقلال ماندن کمک کنید.

اگر فرد مشکل خود را نمی فهمد ، دیدگاه او را بپذیرید.
سعی کنید آزار دهنده ترین مشکلات خود را یکی یکی حل کنید. خانواده ها اغلب می گویند که مشکلات روزمره اغلب سخت ترین مشکل برای حل و فصل است. وادار کردن فرد به استحمام یا تهیه شام ، غذا خوردن و تمیز کردن می تواند دردسرهای روزمره شود. برای سهولت زندگی ، روی چیزی که می توانید تغییر دهید تمرکز کنید و سعی کنید آن را سازماندهی کنید. گاهی اوقات تغییر چیزهای کوچک تفاوت زیادی ایجاد می کند.
استراحت کافی داشته باشید. غالباً ممکن است مراقب نتواند به اندازه کافی استراحت کند و یا فرصت ترک مسئولیت مراقبت از خود را داشته باشد. این امر صبر مراقب را کاهش می دهد و تحمل رفتارهای نگران کننده را برای او دشوار می کند.

از عقل سلیم و تخیل خود استفاده کنید؛ آنها بهترین ابزار شما هستند. هماهنگی رمز موفقیت است. اگر کاری به نوعی قابل انجام نیست ، از خود بپرسید که آیا واقعاً این کار باید انجام شود؟ به عنوان مثال ، اگر شخصی قادر به خوردن غذا با موفقیت با انگشتان خود است اما نمی تواند از چنگال ، چاقو و قاشق به درستی استفاده کند ، با این مشکل مبارزه نکنید. وعده های غذایی را فراهم کنید که هر زمان ممکن باشد با انگشتان بخورد. تغییرات را بپذیرید. اگر فرد اصرار دارد با کلاه بخوابد ، ضرری ندارد. با آن بخواب جملاتی را که منطقی به نظر نمی رسند بپذیرید.
از شوخ طبعی خود محافظت کنید این به شما امکان می دهد از بسیاری از بحران ها عبور کنید. فرد مبتلا به زوال عقل هنوز یک انسان است. او همچنین نیاز به خندیدن و سرگرمی دارد. به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با خانواده های دیگر نیز به شما کمک خواهد کرد. با کمال تعجب ، گروه های خانوادگی اغلب تجربیات خود را سرگرم کننده و ناراحت کننده می دانند.

سعی کنید محیطی ایجاد کنید که تا حد امکان آزادی را فراهم کند. یک روال منظم ، قابل پیش بینی و ساده برای وعده های غذایی ، داروها ، ورزش ، زمان خواب و سایر فعالیت ها تنظیم کنید. هر روز کارها را به همان روش و در یک ساعت انجام دهید. اگر شما روال منظم ایجاد کنید ، فرد به تدریج می تواند یاد بگیرد که چه انتظاری داشته باشد. روالها را فقط وقتی کار نمی کنند تغییر دهید. محیط فرد را ایمن و ساده نگه دارید. مبلمان را در همان مکان بگذارید.
با فرد مبتلا به زوال عقل آرام و آرام صحبت کنید. مراقب باشید به او بگویید که شما چه کار کردید و چرا. بگذارید تا جایی که ممکن است در تصمیم گیری درباره مسائل نقش داشته باشد. از صحبت کردن در مقابل او خودداری کنید و به دیگران یادآوری کنید که چنین کاری نکنند.
شما می توانید فرد را به یک علامت عشق وادار کنید. اگر چنین احتمالی ندارید ، یک تکه کاغذ بر روی نام شخص ، مشکل و تلفن خود را در جیب کت او قرار دهید. این یکی از مهمترین کارهایی است که می توانید انجام دهید.
فرد را فعال نگه دارید. فعالیت می تواند به حفظ سلامت جسمی و جلوگیری از سایر بیماری ها و عفونت ها کمک کند. فعال بودن به فرد کمک می کند تا در خانواده خود گنجانده شود و زندگی او معنی دارد.

منبع :

بیتوته

زوال عقل فراتر از اصول اولیه

"زوال عقل" اصطلاحی کلی است که دشواری های شخص در استدلال ، استدلال و حافظه را در بر می گیرد.

زوال عقل بخشی از پیری طبیعی نیست. این بیماری است که می تواند زمینه های مختلف زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهد ، از جمله:

حافظه
تمرکز
فكر كردن
آزمایش
رفتار - اخلاق
علل زوال عقل
زوال عقل می تواند توسط تعدادی از بیماری های مختلف مغزی ایجاد شود. می توانیم آنها را به صورت زیر لیست کنیم:

بیماری آلزایمر
بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است. در حدود 60 تا 80 درصد از کل موارد زوال عقل دیده می شود. اگرچه هنوز علت دقیق یا چگونگی بروز آن مشخص نیست ، اما شناخته شده است که این بیماری باعث ایجاد برخی تغییرات متمایز در مغز می شود. این تغییرات شامل تجمع پروتئینی به نام "بتا آمیلوئید" در قسمتهای مهم مغز (پلاک) ، از دست دادن سلولهای عصبی و توده های نامنظم فیبرهای پروتئینی (اینها به نام "گره های عصبی الیافی" شناخته می شوند) درون سلولهای مغز است. .

دمانس عروقی
کاهش جریان خون به برخی از قسمت های مغز آسیب می رساند. این اتفاق می تواند هنگامی رخ دهد که رگ های خونی مغز با لخته خون یا رسوبات چربی مسدود شده باشد. این نوع زوال عقل بیشتر در افرادی که سکته کرده اند یا در معرض سکته مغزی قرار دارند ، به خصوص در افرادی که مدت طولانی فشار خون و دیابت دارند ، بیشتر دیده می شود.

زوال عقل با بدن لوئی
دمانس با اجسام لوئی نوعی زوال عقل است که در اثر ساختارهای غیرطبیعی پروتئین ("اجسام لوئی") در سلولهای مغز ایجاد می شود. این علائم مشخصه بیماری پارکینسون مانند لرزش و مشکل در حرکت طبیعی را ایجاد می کند.

زوال عقل در بیماری پارکینسون
زوال عقل همچنین می تواند در طی بیماری پارکینسون رخ دهد و علائمی بسیار شبیه زوال عقل با بدن لوئی دارد.

فراموشی پیشانی گیجگاهی
مانند بیماری آلزایمر ، زوال عقل پیش از دماغ باعث از بین رفتن سلول های عصبی در مغز می شود. با این حال ، زوال عقل پیش از دماغ لوب های پیشانی و گیجگاهی مغز را هدف قرار می دهد.

علائم زوال عقل
زوال عقل می تواند در حافظه ، زبان ، استدلال و قضاوت مشکل ایجاد کند ، اما علائم اغلب از فردی به فرد دیگر و با گذشت زمان متفاوت است.

از آنجا که بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل است و با علائمی که در سایر انواع زوال عقل دیده می شود ، مشترک است ، بخشهای زیر به علائم بیماری آلزایمر می پردازند.

آیا کاهش حافظه طبیعی است؟

البته ، با افزایش سن ، احساس برخی از مشکلات حافظه امری طبیعی است و این فقط مربوط به پیری است ، نه زوال عقل پیش رونده. مشکلات موقتی در به خاطر سپردن حتی اسامی بسیار آشنا کاملاً رایج است. با افزایش سن ، پردازش و یادگیری اطلاعات جدید با کندتر و دشوارتر یک شکایت رایج است.

با این حال ، هنگامی که علائم اختلال حافظه با اثرات جزئی عملکردی در محل کار یا خانه همراه باشد و فرد در برخی آزمایشات حافظه دارای اختلالات خفیف باشد ، این اختلال شناخت خفیف (MCI) نامیده می شود. از آنجا که اختلال خفیف شناختی می تواند با گذشت زمان به زوال عقل پیشرفت کند ، افراد مبتلا به این بیماری نیاز به ارزیابی دقیق تر و نظارت دقیق تر نسبت به علائم کاهش عملکرد دارند.

اولین تغییرات

اولین علائم بیماری آلزایمر به تدریج پیشرفت می کند و اغلب مشخص نیست. بسیاری از افراد و خانواده هایشان ابتدا به یاد آوردن وقایع یا اطلاعات اخیر دچار مشکل می شوند. این امر معمولاً به عنوان تمایل به تکرار داستان یا س questionsال یا خواستار تکرار اطلاعات به منظور یادآوری آنها رخ می دهد. اگر متوجه شدید که به یکی از اعضای بزرگتر خانواده یا دوست خود می گویید: "من این را قبلاً به تو گفتم" یا "این را بیش از یک بار به من گفتی" ، ممکن است به بیماری آلزایمر مشکوک شوید. سایر تغییرات ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشد:

گیجی
مشکلات زبان (به عنوان مثال پیدا نکردن کلمات مناسب برای اشیا)
مشکل در تمرکز و استدلال
مسائل مربوط به مشاغلی مانند پرداخت قبض
گم شدن در یک مکان آشنا
پیشرفت

با پیشرفت بیماری آلزایمر ، توانایی تفکر فرد همچنان رو به زوال است و ممکن است هر یا تمام تغییراتی که در بالا ذکر شده نگران کننده تر باشد. همچنین ، علائم شخصیتی و رفتاری می تواند کاملاً آزار دهنده باشد. می توانیم آنها را به صورت زیر لیست کنیم:

افزایش عصبانیت یا خصومت ، گاهی رفتارهای پرخاشگرانه ، یا برخی افراد افسرده می شوند یا علاقه چندانی به محیط خود نشان نمی دهند
مشکلات خواب
توهم و یا توهم
کم شده

نیاز به کمک در کارهای اساسی (مانند پخت و پز ، استحمام و پانسمان)
بی اختیاری (مشکل در کنترل مثانه و / یا روده)
برخی از توصیه های کلی برای مراقبین بیماران مبتلا به زوال عقل
هرچه اطلاعات بیشتری درباره ماهیت زوال عقل داشته باشید ، در ایجاد استراتژی هایی برای مدیریت علائم رفتاری موثرتر خواهید بود.
نگرانی های خود را با فرد مبتلا به زوال عقل در میان بگذارید. وقتی سطح زوال عقل فرد خفیف تا متوسط باشد ، فرد می تواند در مدیریت مشکل خود نیز مشارکت کند. می توانید ناراحتی ها و نگرانی های خود را با یکدیگر در میان بگذارید. با هم می توانید کمکهای حافظه ای طراحی کنید تا به او در استقلال ماندن کمک کنید.

اگر فرد مشکل خود را نمی فهمد ، دیدگاه او را بپذیرید.
سعی کنید آزار دهنده ترین مشکلات خود را یکی یکی حل کنید. خانواده ها اغلب می گویند که مشکلات روزمره اغلب سخت ترین مشکل برای حل و فصل است. وادار کردن فرد به استحمام یا تهیه شام ، غذا خوردن و تمیز کردن می تواند دردسرهای روزمره شود. برای سهولت زندگی ، روی چیزی که می توانید تغییر دهید تمرکز کنید و سعی کنید آن را سازماندهی کنید. گاهی اوقات تغییر چیزهای کوچک تفاوت زیادی ایجاد می کند.
استراحت کافی داشته باشید. غالباً ممکن است مراقب نتواند به اندازه کافی استراحت کند و یا فرصت ترک مسئولیت مراقبت از خود را داشته باشد. این امر صبر مراقب را کاهش می دهد و تحمل رفتارهای نگران کننده را برای او دشوار می کند.

از عقل سلیم و تخیل خود استفاده کنید؛ آنها بهترین ابزار شما هستند. هماهنگی رمز موفقیت است. اگر کاری به نوعی قابل انجام نیست ، از خود بپرسید که آیا واقعاً این کار باید انجام شود؟ به عنوان مثال ، اگر شخصی قادر به خوردن غذا با موفقیت با انگشتان خود است اما نمی تواند از چنگال ، چاقو و قاشق به درستی استفاده کند ، با این مشکل مبارزه نکنید. وعده های غذایی را فراهم کنید که هر زمان ممکن باشد با انگشتان بخورد. تغییرات را بپذیرید. اگر فرد اصرار دارد با کلاه بخوابد ، ضرری ندارد. با آن بخواب جملاتی را که منطقی به نظر نمی رسند بپذیرید.
از شوخ طبعی خود محافظت کنید این به شما امکان می دهد از بسیاری از بحران ها عبور کنید. فرد مبتلا به زوال عقل هنوز یک انسان است. او همچنین نیاز به خندیدن و سرگرمی دارد. به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با خانواده های دیگر نیز به شما کمک خواهد کرد. با کمال تعجب ، گروه های خانوادگی اغلب تجربیات خود را سرگرم کننده و ناراحت کننده می دانند.

سعی کنید محیطی ایجاد کنید که تا حد امکان آزادی را فراهم کند. یک روال منظم ، قابل پیش بینی و ساده برای وعده های غذایی ، داروها ، ورزش ، زمان خواب و سایر فعالیت ها تنظیم کنید. هر روز کارها را به همان روش و در یک ساعت انجام دهید. اگر شما روال منظم ایجاد کنید ، فرد به تدریج می تواند یاد بگیرد که چه انتظاری داشته باشد. روالها را فقط وقتی کار نمی کنند تغییر دهید. محیط فرد را ایمن و ساده نگه دارید. مبلمان را در همان مکان بگذارید.
با فرد مبتلا به زوال عقل آرام و آرام صحبت کنید. مراقب باشید به او بگویید که شما چه کار کردید و چرا. بگذارید تا جایی که ممکن است در تصمیم گیری درباره مسائل نقش داشته باشد. از صحبت کردن در مقابل او خودداری کنید و به دیگران یادآوری کنید که چنین کاری نکنند.
شما می توانید فرد را به یک علامت عشق وادار کنید. اگر چنین احتمالی ندارید ، یک تکه کاغذ بر روی نام شخص ، مشکل و تلفن خود را در جیب کت او قرار دهید. این یکی از مهمترین کارهایی است که می توانید انجام دهید.
فرد را فعال نگه دارید. فعالیت می تواند به حفظ سلامت جسمی و جلوگیری از سایر بیماری ها و عفونت ها کمک کند. فعال بودن به فرد کمک می کند تا در خانواده خود گنجانده شود و زندگی او معنی دارد.

منبع :

بیتوته