چگونگی کنترل اوضاع در جامعه و کمک به کاهش خشونت در جامعه؛ از کاهش درگیری های خیابانی گرفته تا خشونت خانگی. محمدرضا ایمانی ، روانشناس ، به سازندگی گفت: "در شرایط فعلی ، ما با یک بیماری جدی بیماری قلبی عروق کرونر در جهان روبرو هستیم که محدود به کشور ما نیست." در چنین مواردی می توانیم به یک اصل مهم در روانشناسی بنام "اصل پذیرش" مراجعه کنیم. وقتی یک واقعه را می پذیریم و می دانیم که با آن روبرو هستیم ، می توانیم در زندگی انتخاب های مختلفی انجام دهیم. وقتی بپذیریم که بیماری با سختی و هزینه زیادی به ما تحمیل شده است ، می توانیم دو قدم برداریم. یکی این است که با مسئله کنار بیاییم و به پروتکل های بهداشتی متوسل شویم ، ضمن اینکه آگاهانه شیوه زندگی و تعامل ما را با موضوع سازگار کنیم. رویکرد دیگر عدم پذیرش این موضوع است. وی معتقد است: "اگر این واقعیت را بپذیریم ، مطمئناً تعداد قربانیان ما کاهش می یابد و فشارهای عصبی و روانی از دشمنان ما برداشته می شود. در مورد انتخاب ، ما با این سؤال روبرو هستیم که چگونه می توان بهترین گزینه را در بین گزینه های مختلف انتخاب کرد. ما می توانیم در خانواده و در روابط زناشویی و همچنین در رابطه فرزندان و والدین عصبانی یا آرام باشیم و یا آرام و پذیرنده باشیم. ما می توانیم باعث شود اعضای خانواده کمتر از اخبار منفی بشنوند. ما می توانیم کنترل کنیم که چه موضوعات و اخبار در خانه ما منعکس می شود. "اگر مردم این روش زندگی را بپذیرند ، طبعاً استقامت آنها افزایش می یابد." ایمانی می گوید اگر آرامش در خانواده از بین برود ، سلامت روحی و جسمی فرد مختل می شود و این منجر به خشونت خواهد شد؛ "اینها زنجیره ای به هم پیوسته هستند ؛" اگر کسی خوشحال نباشد ، این کار همچنین بر کار ، ارتباطات و روابط دیگر آنها تأثیر می گذارد. "

چگونگی کنترل اوضاع در جامعه و کمک به کاهش خشونت در جامعه؛ از کاهش درگیری های خیابانی گرفته تا خشونت خانگی. محمدرضا ایمانی ، روانشناس ، به سازندگی گفت: "در شرایط فعلی ، ما با یک بیماری جدی بیماری قلبی عروق کرونر در جهان روبرو هستیم که محدود به کشور ما نیست." در چنین مواردی می توانیم به یک اصل مهم در روانشناسی بنام "اصل پذیرش" مراجعه کنیم. وقتی یک واقعه را می پذیریم و می دانیم که با آن روبرو هستیم ، می توانیم در زندگی انتخاب های مختلفی انجام دهیم. وقتی بپذیریم که بیماری با سختی و هزینه زیادی به ما تحمیل شده است ، می توانیم دو قدم برداریم. یکی این است که با مسئله کنار بیاییم و به پروتکل های بهداشتی متوسل شویم ، ضمن اینکه آگاهانه شیوه زندگی و تعامل ما را با موضوع سازگار کنیم. رویکرد دیگر عدم پذیرش این موضوع است. وی معتقد است: "اگر این واقعیت را بپذیریم ، مطمئناً تعداد قربانیان ما کاهش می یابد و فشارهای عصبی و روانی از دشمنان ما برداشته می شود. در مورد انتخاب ، ما با این سؤال روبرو هستیم که چگونه می توان بهترین گزینه را در بین گزینه های مختلف انتخاب کرد. ما می توانیم در خانواده و در روابط زناشویی و همچنین در رابطه فرزندان و والدین عصبانی یا آرام باشیم و یا آرام و پذیرنده باشیم. ما می توانیم باعث شود اعضای خانواده کمتر از اخبار منفی بشنوند. ما می توانیم کنترل کنیم که چه موضوعات و اخبار در خانه ما منعکس می شود. "اگر مردم این روش زندگی را بپذیرند ، طبعاً استقامت آنها افزایش می یابد." ایمانی می گوید اگر آرامش در خانواده از بین برود ، سلامت روحی و جسمی فرد مختل می شود و این منجر به خشونت خواهد شد؛ "اینها زنجیره ای به هم پیوسته هستند ؛" اگر کسی خوشحال نباشد ، این کار همچنین بر کار ، ارتباطات و روابط دیگر آنها تأثیر می گذارد. "